مهدي شکيبائي: “ضعف در آگاهي از شرايط محيط منطقه اي و بين المللي در سالهاي اخير و عدم تمايل به پرداختن درباره اين موضوع بويژه در نزد نمايندگان شهرستاني متاسفانه از ميزان تاثيرگذاري اين دست از نمايندگان بر مناسبات درون مجلسي نيز کاسته است. گو اينکه هرگز سياست خارجي دنباله سياست داخلي نبوده و نيست. اين موضوع در نوع تعامل نمايندگان عمدتا شهرستاني در مجلس با رسانه هاي داخلي و حتي خارجي نيز تاثير گذاشته و گاها موجب اشکالاتي در نوع فهم محافل خارجي از مواضع برخي از نمايندگان مجلس شده که هزينه آن يقينا از جيب منافع ملي و ديني نظام جمهوري اسلامي ايران پرداخت شده است”…
نمايندگى در مجلس، حضور در عرصهى خدمتگزارى به مردم است. نگاه ملى به همهى قوانين و برنامههاى مصوب مجلس، وظيفهى عموم نمايندگان است و از همين روست که مجلس شوراي اسلامي ايران به خانه ملت شناخته مي شود.
بنابراين نماينده اي که از کوچکترين حوزه هاي انتخابيه يک کشور به درون خانه ملت راه مي يابد کسي نيست مگر اينکه آستانه تحمل پذيري، تدبير و کلان نگري بالايي نسبت به مسايل دروني وبيروني کشور دارد.
نماينده ششدانگ کسي است که به همه امورات موجود مجلس در سطح کلان آن مي نگرد نه در قالب حوزه انتخابيه خود. زماني که معتقديم نماينده مجلس بايد نگاه ملي به همه ي قوانين و برنامه هاي مصوب مجلس داشته باشد در واقع پذيرفته ايم که يک نماينده مجلس مي بايست داراي همه گزينه هاي کلان نگري و ملي نگري به امورات اعم از حکومت داري، قانونگذاري و تا حدودي آشنا به امورات قضايي باشد. ضمن آنکه تلاش براي رفع مشکلات حوزه انتخابيه خود را به عنوان يک اصل محوري همواره مد نظر داشته باشد.
قضاوت در مباحث مربوط به تلاش يک نماينده براي پيگيري مشکلات حوزه انتخابيه اش موضوعي است که مردم تعيين مي کنند اما آنچه بيان آن از نظر نگارنده ضروري به نظر مي رسد ميزان تلاش نمايندگان براي تطبيق خود با معيارهاي يک نماينده واجد الشرايط خاصه در مورد اشراف نمايندگان بر موضوعات بين المللي است چه اينکه با توجه به شرايط جديد منطقه اي و بين المللي ايران، اينک رفتار بازيگران خارجي عامل تاثير گذار در تحولات داخلي است بنابراين يک نمايند همه جانبه نگر براي قانوگذاري در زمينه تامين امنيت داخلي نيازمند درک خوب از شرايط منطقه و جهان است.
بويژه در موضوع حکومت داري خاصه در عرصه سياست خارجي در شرايطي که کشور با مسايل پيچيده منطقه اي و بين المللي درگير است نماينده مجلس مي بايست با آگاهي از شرايط پيراموني و بين المللي در مصوبات مجلس همکاري آگاهانه داشته باشد. اين امر ميسر نخواهد شد مگر اشراف نماينده مجلس به موضوعات منطقه اي و بين المللي .
طبق يك تعريف، سياست خارجي دنباله سياست داخلي و الهام گرفته از منافع ملي است و طبق تعريف ديگر، سياست خارجي، انتخابي است مبتني بر كشمكش نيروهاي بين المللي. براساس تعريف اول برآيند قدرت سياسي داخلي، جهت سياست خارجي را تعيين مي كند و تعريف دوم مي گويد در شطرنج بين المللي، براي كشورها، انتخابهاي متعدد وجود ندارد و هر كشوري از هر راهي كه وارد شود تيرش به سنگ مي خورد مگر تنها معبري كه مناسبات جهاني برايش در نظر گرفته است.
براين اساس کشوري در مناسبات جهاني موفق به حفظ منافع ملي و ايدئولوژيک خود خواهد بود که مجلسي متشکل از نمايندگاني داشته باشد که به طور موازي اشراف کامل بر تحولات داخلي و مناسبات خارجي داشته باشند.
اگرچه نگارنده اين سطور بر اصل انتخاب کميسيونها و تفکيک آنها از يکديگر در مجلس تاکيد مي کند اما معتقد است که اين تفکيک در انجام امورات محوله، نبايد مانع از اطلاع نماينده مجلس از رخ دادهاي بين المللي شود.
به بياني ساده تر نماينده مجلس بايد بعد اگاهي ها از شرايط منطقه اي و بين المللي خود را افزايش داده و درکنار رصد تحولات داخلي تحليلي نيز ازمحيط منطقه اي و بين المللي کشور داشته باشد چه اينکه تصميمات براي مصوبات پيرامون امنيت و منافع ملي کشور نياز مبرم به نمايندگاني دارد که تحولات در محيط هاي بين المللي را به خوبي درک و تحليلي شفاف از چشم اندازهاي آن داشته باشند هرچند که ممکن است کميسيونهاي مربوطه در مجلس ديگر نمايندگان را در جريان امور قرار دهند.
اهميت اين موضوع از آنروست که ايران اسلامي در شرايط جديد منطقه اي و براي تامين منافع ملي خود که ارتباط مستقيمي به شرايط داخلي مردم دارد، نيازمند حرکتي است که مشخص نمايد آیا سمت و سوی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در جهت حرکت به سمت کسب سه عنصر اصلی در حکومتداری یعنی منزلت(پرستیژ)- ثروت (توسعه اقتصادی)و امنیت (تمامیت ارضی و امنیت ملی)است یا خير؟ تحقق اين مهم در حوزه وظايف نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي به عنوان عصاره ملت آگاه ايران به شمار مي رود.
ضعف در آگاهي از شرايط محيط منطقه اي و بين المللي در سالهاي اخير و عدم تمايل به پرداختن درباره اين موضوع بويژه در نزد نمايندگان شهرستاني متاسفانه از ميزان تاثيرگذاري اين دست از نمايندگان بر مناسبات درون مجلسي نيز کاسته است. گو اينکه هرگز سياست خارجي دنباله سياست داخلي نبوده و نيست. اين موضوع در نوع تعامل نمايندگان عمدتا شهرستاني در مجلس با رسانه هاي داخلي و حتي خارجي نيز تاثير گذاشته و گاها موجب اشکلاتي در نوع فهم رسانه هاي خارجي از مواضع برخي از نمايندگان مجلس شده که هزينه آن يقينا از جيب منافع ملي و ديني نظام جمهوري اسلامي ايران پرداخت شده است. به نظر مي رسد برخي نمايندگان محترم با رسانه ها نه تنها در تهران و حتي در استانها نيز غريبي مي کنند و کمتر سعي در ارتباط گيري با نمايندگان رسانه ها به عنوان چشم و گوش مردم دارند.
اميد آنکه نامزدهاي انتخابات هشتمين دوره مجلس شوراي اسلامي با علم به اين مهم گام درخانه ملت در ميدان بهارستان تهران گذارند.