دوباره آذر از راه رسید و در كنار یادآوری حوادث مختلفی كه به همراه دارد، یادآور رویدادی تلخ، اما تأثیرگذار در جنبش آزادیخواهی ملت ایران در برابر رژیم استبدادی و سلطه بیگانگان است.
در كنار حوادث تاریخی آذر از شكلگیری قیام دانشجویی و بر دار شدن پرستوهای آزادی در دانشگاه تا شهادت مدرس ـ نماینده آزادیخواه و پایبند دیانت و سیاست كه همه قصه خونرنگی از هویت ملت ایرانی است. اما آنچه كه برای ما گیلانیان بیشتر مورد توجه قرار دارد، سالروز سرجدایی و سردار شدن سردار قیام جنگل میرزا كوچك جنگلی است كه با اعتقاد راسخی كه در مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی داشت، پایهگذار نخستین حكومت جمهوری بر مبنای شریعت اسلامی در جغرافیای گیلان شد كه این حكومت او اگرچه هفت بهار بیشتر قد نكشید، اما ریشهای شد برای رستن نخلها و سروهایی كه در جایجای ایران عزیز سترگی و پویاییاش به چشم میآید!
آنچه در این سالها بیش از همه گیلانیان را آزار میداد، نبود برنامهای در شأن و شخصیت میرزا كوچك در سطح ملی بود؛ بزرگداشتی كه بتواند در كنار معرفی جایگاه این مرد بزرگ، تبیینكننده راه و روش و منش او برای افتخار آفرینیهای ملت باشد تا دیگر كسی بهجای داشتههایی اینچنین و الگویی وفادار به آرمانهای ملت خود، به دلیل غفلتها و نادانستگی الگویش، چهگوارا و سایرین ـ هرچند كه آنان هم مردان بزرگ روزگار و ملت خود بودند ـ نشود و با احترام به داشتههای ملی خود، هویت خویش را جستوجو و راهجوی آنان باشد.
چه بسیار برنامههای ظاهرانه كه در این سالها به نام میرزا از سر قبری و فاتحه خوانی گرفته تا سخنرانیهای كم محتوا كه اگر نبود تبلیغات اهل سیاست و منفعتهای گروهی و شخصی، شاید فایدهای دیگر نداشت و میرزا را در تنهایی خود تنهاتر میكرد.
اما اینك قرار است در سالروز سردار شدن این سربدار راه آزادی و آزادگی كنگرهای ملی در گیلان برگزار شود و مهمان ویژه آن ریاست جمهوری خواهد بود؛ هرچند كه از برنامه آن چنان بهنظر میرسد كه این كنگره هم جز نام بزرگ كنگره شاید چندان نتواند بهطور جامع به محور شخصیت میرزا و اهداف قیام و دستاوردهای آن حركت بزرگ در آن مقطع زمانی بپردازد، چون كنگرهای كه فراخوان آن تا یك ماه قبل از برگزاری منتشر شده باشد و مسئولان آن كمی بعدتر منصوب و معرفی شوند، نشان از آن دارد كه این برنامه هم جز فرآیند تبلیغاتی نخواهد داشت، زیرا اگر غیر این بود، میبایست در سالهای پیشین حضور دولتمردان كنونی بر اریكه قدرت و تصمیمگیری، برنامههایی بهتر تدارك دیده میشد! اما هرچه باشد، این را به فال نیك میگیریم و نقطه آغازی برای حركتهای آینده!
جدای از نقد و نظرهایی كه در برگزاری این كنگره وجود دارد، ویژگی برجسته آن نامگذاری كنگره ملی و حضور شخص اول اجرایی كشور در آن و حتی بالاتر از آن پذیرفته شدن اعضای دبیرخانه كنگره از سوی رهبر انقلاب و تأكید بر تبیین شخصیت ویژه میرزا و معرفی درست آن به جامعه بود، زیرا پویایی و سربلندی هر جامعهای به سرمایههای معنوی آن برمیگردد و در این مسیر، ایران عزیز به دلیل برخورداری از این چهرهها و نامهای نامآور، از ظرفیتهای بسیاری برخوردار است و البته پرداختن به موضوع شخصیتهایی چون میرزا، تنها برای تجلیل از آنان نیست، زیرا آنان تقدیر خود را در تاریخ به همراه دارند، اما آنچه امروز ضروری است، نیاز جامعه به چنین شخصیتهایی برای درك بهتر هویت ملی در راستای انسجام آن است كه با توجه به قرار گرفتن كنگره در كانون توجهات میتوان از این فرصت در راستای احیای دوباره شخصیت میرزا و معرفی جایگاه او در تاریخ معاصر و الگوسازی برای جامعه بهرهمند شد.
به هر تقدیر این اقدام برگزاركنندگان قابل ستایش است و فرصتی است برای برنامهریزی بعدی و در این میان باید مراكز پژوهشی و دانشگاهی و نخبگان جامعه در تداوم تحقق بزرگداشتهایی اینچنین و تكامل این حركت، آن را بهعنوان مطالبهای در سالهای بعد مورد نظر و توجه قرار دهند!
در كنار حوادث تاریخی آذر از شكلگیری قیام دانشجویی و بر دار شدن پرستوهای آزادی در دانشگاه تا شهادت مدرس ـ نماینده آزادیخواه و پایبند دیانت و سیاست كه همه قصه خونرنگی از هویت ملت ایرانی است. اما آنچه كه برای ما گیلانیان بیشتر مورد توجه قرار دارد، سالروز سرجدایی و سردار شدن سردار قیام جنگل میرزا كوچك جنگلی است كه با اعتقاد راسخی كه در مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی داشت، پایهگذار نخستین حكومت جمهوری بر مبنای شریعت اسلامی در جغرافیای گیلان شد كه این حكومت او اگرچه هفت بهار بیشتر قد نكشید، اما ریشهای شد برای رستن نخلها و سروهایی كه در جایجای ایران عزیز سترگی و پویاییاش به چشم میآید!
آنچه در این سالها بیش از همه گیلانیان را آزار میداد، نبود برنامهای در شأن و شخصیت میرزا كوچك در سطح ملی بود؛ بزرگداشتی كه بتواند در كنار معرفی جایگاه این مرد بزرگ، تبیینكننده راه و روش و منش او برای افتخار آفرینیهای ملت باشد تا دیگر كسی بهجای داشتههایی اینچنین و الگویی وفادار به آرمانهای ملت خود، به دلیل غفلتها و نادانستگی الگویش، چهگوارا و سایرین ـ هرچند كه آنان هم مردان بزرگ روزگار و ملت خود بودند ـ نشود و با احترام به داشتههای ملی خود، هویت خویش را جستوجو و راهجوی آنان باشد.
چه بسیار برنامههای ظاهرانه كه در این سالها به نام میرزا از سر قبری و فاتحه خوانی گرفته تا سخنرانیهای كم محتوا كه اگر نبود تبلیغات اهل سیاست و منفعتهای گروهی و شخصی، شاید فایدهای دیگر نداشت و میرزا را در تنهایی خود تنهاتر میكرد.
اما اینك قرار است در سالروز سردار شدن این سربدار راه آزادی و آزادگی كنگرهای ملی در گیلان برگزار شود و مهمان ویژه آن ریاست جمهوری خواهد بود؛ هرچند كه از برنامه آن چنان بهنظر میرسد كه این كنگره هم جز نام بزرگ كنگره شاید چندان نتواند بهطور جامع به محور شخصیت میرزا و اهداف قیام و دستاوردهای آن حركت بزرگ در آن مقطع زمانی بپردازد، چون كنگرهای كه فراخوان آن تا یك ماه قبل از برگزاری منتشر شده باشد و مسئولان آن كمی بعدتر منصوب و معرفی شوند، نشان از آن دارد كه این برنامه هم جز فرآیند تبلیغاتی نخواهد داشت، زیرا اگر غیر این بود، میبایست در سالهای پیشین حضور دولتمردان كنونی بر اریكه قدرت و تصمیمگیری، برنامههایی بهتر تدارك دیده میشد! اما هرچه باشد، این را به فال نیك میگیریم و نقطه آغازی برای حركتهای آینده!
جدای از نقد و نظرهایی كه در برگزاری این كنگره وجود دارد، ویژگی برجسته آن نامگذاری كنگره ملی و حضور شخص اول اجرایی كشور در آن و حتی بالاتر از آن پذیرفته شدن اعضای دبیرخانه كنگره از سوی رهبر انقلاب و تأكید بر تبیین شخصیت ویژه میرزا و معرفی درست آن به جامعه بود، زیرا پویایی و سربلندی هر جامعهای به سرمایههای معنوی آن برمیگردد و در این مسیر، ایران عزیز به دلیل برخورداری از این چهرهها و نامهای نامآور، از ظرفیتهای بسیاری برخوردار است و البته پرداختن به موضوع شخصیتهایی چون میرزا، تنها برای تجلیل از آنان نیست، زیرا آنان تقدیر خود را در تاریخ به همراه دارند، اما آنچه امروز ضروری است، نیاز جامعه به چنین شخصیتهایی برای درك بهتر هویت ملی در راستای انسجام آن است كه با توجه به قرار گرفتن كنگره در كانون توجهات میتوان از این فرصت در راستای احیای دوباره شخصیت میرزا و معرفی جایگاه او در تاریخ معاصر و الگوسازی برای جامعه بهرهمند شد.
به هر تقدیر این اقدام برگزاركنندگان قابل ستایش است و فرصتی است برای برنامهریزی بعدی و در این میان باید مراكز پژوهشی و دانشگاهی و نخبگان جامعه در تداوم تحقق بزرگداشتهایی اینچنین و تكامل این حركت، آن را بهعنوان مطالبهای در سالهای بعد مورد نظر و توجه قرار دهند!
• مدیرمسئول روزنامه معین
pasazbahman.blogfa.com
pasazbahman.blogfa.com