شهید حسین محبی کجیدی در وصیت نامه خود عنوان کرد: دانشگاه باید مرکز تربیت و تخصص های جامعه باشد و مرکز تولید انسانهای متعهد به اسلام و انقلاب، زیرا تخصص با وابستگی به شرق و غرب فساد می آورد و محیط را استعمار زده می سازد.
شهید محبی در سال 1342 در شهرستان رودسر به دنیا آمد. دارای روحی بلند و وسیع و در عین حال بسیار لطیف بود. اعتماد به نفس و استقامت در برابر مشکلات از صفات با ارزش بود. ایشان با وجود آنکه بسیار خونسرد بود و آرامش درونی داشت، اما در مقابل ضد ارزشهای دینی و افراد بی تفاوت و مخالف اصول اعتقادی با تمام وجود می ایستاد تا حقانیت دین خدا و شعائر دینی را اثبات کند.
شهید در فرصتی که رخ می داد برای تبلیغات دینی و فرهنگی جوانان را به سوی مسجد و مجالس مذهبی تشویق می کرد، در هر محیطی امر به معروف و نهی از منکر را بر خود واجب می دانست. وجود نظم در کارها و رعایت حقوق دیگران از او انسانی معتقد و متعهد ساخته بود. شهید در بین همسالان خود نمونه و الگوی شایسته ای محسوب می شد زیرا از کوچک تا بزرگ مورد احترام ایشان بودند و با خوش رویی و نهایت ادب با آنها برخورد می کرد.
شهید محبی توانسته بود با کسب معلومات بال و شناخت مسیر درست زیستن، جایگاه واقعی یک انسان مومن را تشخیص داده و در اشاعه این فرهنگ در جامعه همت گمارد، ایشان با الگوپذیری از علمای دین و ولایت امام کبیر در پیشبرد انقلاب اسلامی نقش بسزایی ایفا کرد و خود را از مخلصان و مریدان عرصه انقلاب و امام در عمل معرفی کرد و با توجه به اینکه شالوده وجودش با عشق به ائمه پی ریزی شده بود در راه گسترش و احیای فرهنگ محمدی در جامعه از هر تلاشی تا پای جان استقبال می کرد.
فرازی از وصیت نامه شهید «نقل از پدر شهید»؛
دانشگاه باید مرکز تربیت و تخصص های جامعه باشد و مرکز تولید انسانهای متعهد به اسلام و انقلاب، زیرا تخصص با وابستگی به شرق و غرب فساد می آورد و محیط را استعمار زده می سازد. ای دانشجویان پیرو خط امام یکدل و یکرنگ باشید و با اتحاد در مقابل استکبار از اسلام و انقلاب حمایت کنید تا بدانند که این انقلاب که هر چقدر که خون بخواهد، تقدیم می کنیم.
سرانجام این شهید بزرگوار در 13 آبان 1361 در سومار – عملیات محرم به شهادت رسید.
روحش شاد و یادش گرامی باد./ایسنا