سد پلرود شهرستان رودسر و جایگاه آن در ایام انتخابات مجلس/فرزاد دلارام

بنا بر توضیحات وبسایت شرکت آب منطقه ای استان گیلان، طرح سد مخزنی پلرود شهرستان رودسر یکی از طرح های بزرگ تامین آب استان می باشد که مطالعات شناسایی و اولیه آن از سال 1356 آغاز شد و مطالعات تکمیلی آن بین سالهای 1362  لغایت 1384 خاتمه یافته و در سال 1386 مصوبه کمیته تخصّصی وزارت نیرو توسط شرکت سهامی آب منطقه ای گیلان اخذ شد. متعاقب آن، قرارداد عملیات اجرایی پروژه سد مخزنی پلرود طی فرآیند مناقصه عمومی که در سال 1388 برگزار شد با قرارگاه خاتم الانبیا منعقد و رسماً از تاریخ 1389/1/17  پروژه سد با نظارت شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس آغاز شد. مبلغ قرارداد اولیه بالغ بر  890 میلیارد ریال و مدت اولیه قرارداد 66 ماه بود. هدف از ساخت سد مخزنی پلرود، ذخیره و تنظیم آب رودخانه پلرود که دومین رودخانه بزرگ استان گیلان است می باشد که با ساخت آن، امکان آبیاری بالغ بر 27000 هکتار از اراضی شالیکاری و باغات شهرستان های رودسر و املش و تامین آب شرب هفت شهر بزرگ شرق گیلان (رحیم آباد، رودسر، لنگرود، واجارگاه، کلاچای، املش و کومله) به میزان 40 میلیون مترمکعب در سال و نیز تامین انرژی برق آبی به میزان 70 گیگاوات در سال میسر خواهد شد و پیشرفت فیزیکی طرح سد پلرود تا پایان خرداد ماه 1398 به میزان 72 درصد بوده است.

با توضیحات فوق می توان به اهمیت بسیار زیاد این پروژه مهم اجرایی شهرستان رودسر پی برد و بی دلیل نیست که تکمیل این پروژه بزرگ عمرانی به یکی از مهمترین وعده های انتخاباتی کاندیداها در ایام انتخابات مجلس از حوزه انتخابیه شهرستان های رودسر و املش تبدیل شده است چرا که در صورت تکمیل و بهره برداری نهایی این سد خاکی بسیاری از مشکلات حوزه آب شرب و کشاورزی مردم منطقه حل خواهد شد.

دلیل اینکه تصمیم گرفتم چند سطری در مورد پروژه سد پلرود بنویسم، مشاهده اخباری در رسانه ها و فضای مجازی با عنوان تعدیل نیرو در پروژه سد پلرود و بازخوردهای مردمی به این خبر و واکنش ها به عملکرد نماینده فعلی مردم شهرستان های رودسر و املش در مجلس شورای اسلامی بوده است.

و با طرح این سوال اصلی شروع می کنم که چرا حداقل در سه دوره اخیر انتخابات مجلس از حوزه انتخابیه شهرستان های رودسر و املش افرادی با شعارها و ارایه وعده های بزرگ در خصوص تکمیل این سد بزرگ استان گیلان، ضمن تلاش برای جلب آرای مردمی و در نتیجه کسب آرای اکثریت رای دهنده گان و ورود به مجلس شورای اسلامی، راه به جایی نبرده اند و همین پروژه در ایام واپسین مدت قانونی دوره نمایندگی شان به پاشنه آشیلی برای ایشان در ایام انتخابات بعدی مجلس مبدّل شده و می شود؟

از نظر اینجانب، متاسفانه یکی از بزرگترین مشکلاتی که در ایام انتخابات مجلس وجود دارد، موضوع وعده ها و قول های انتخاباتی کاندیداها به مردم بدون رعایت هیچ گونه ساختار و چارچوب مدوّنی است. معتقدم اگر قانون انتخابات مجلس هر زمانی توسط نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی بازنگری شود، نیاز مبرم است حتماً چاره ای در مورد این مسئله مهم اندیشیده شود.

مردم علی الخصوص در شهرستان های کوچک شاهد بوده و هستند که مباحث موضوع سخنرانی ها، نطق، قول و وعده های کاندیداهای محترم به آن ها در خصوص مسائلی است که هیچ تخصّص و تجربه ای در آن راستا ندارند و نکته قابل توجه این است که همین قول و صحبت ها در ایام مجاز تبلیغات انتخاباتی معیاری موثر و مهم برای تصمیم گیری نهایی رای دهندگان می شود و بیشتر مردم بر اساس همین نطق های انتخاباتی و در لحظات آخر تصمیم گیری می کنند به چه فرد یا افرادی (در حوزه هایی که بیش از یک نماینده دارد) رای دهند.

اگر قانون انتخابات به نحوی اصلاح و بازنگری شود که کاندیداها علاوه بر سخنرانی در مورد وظایف اصلی نمایندگی فقط در راستای تخصّص خودشان مجاز باشند به مردم وعده و قول های اجرایی دهند، بسیاری از مشکلات امروز در سطح ملّی و منطقه ای حل خواهد شد. هر چند که از نظر بنده ارایه وعده های اجرایی توسط کاندیداها به مردم در ایام انتخابات مجلس صحیح نیست چرا که وظیفه نماینده دخالت در موضوعات مرتبط به حوزه کاری قوه مجریه نیست بلکه قانونگذاری و نظارت بر اجرای صحیح قوانین است.

البته لازم می دانم به یک نکته مهم که آن هم بیشتر در بعضی از حوزه های انتخابیه شهرستان های کوچک اتفاق می افتد، اشاره نمایم. در این سال های اخیر هر انتقاد سازنده ای که از سوی برخی افراد دلسوز یا متخصّص که در ابتدا نظر مثبت به کاندیداهایی در ایام مجاز انتخابات مجلس داشته اند و با ارایه مشورت و کمک هایی باعث شده اند آن اشخاص با کسب اکثریت آرا به بهارستان راه پیدا و جامه نمایندگی مردم ایران اسلامی را بر تن نمایند و پس از شروع به کار رسمیِ آن افراد با ارزیابی عملکردشان در بازه زمانی حداقل یک ساله پس از ورود به مجلس شورای اسلامی، به ایشان وارد می شود

متاسفانه از سوی شخص نماینده یا حامیان شان به سهم خواهی متهم شده و می شوند و این چرخه ناپسند اتهام زنی ادامه دارد که اگر هدف نهایی خدمت صادقانه و خالصانه برای نظام و مردم با استفاده از ظرفیت نمایندگی مجلس می باشد باید از تک تک انتقادات سازنده استقبال نماییم.

در حوزه انتخابات مجلس شهرستان های رودسر و املش، نکات بسیار مهم و ملموسی وجود دارد که اگر زوایای مختلف آن ها بررسی شود نتایج جالب توجهی بدست خواهد آمد. یک نکته مهم و قابل توجه این است که در یازده دوره قبلی انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه رودسر و املش همه افرادی که توانستند بیشترین آرای رای دهنده گان را به دست آورده و وارد مجلس شوند تحصیل کرده رشته های علوم انسانی و حوزوی بوده اند. (لازم به توضیح است که هیچ کدام تحصیل کرده رشته حقوق نبودند)

نکته مهم دیگر این موضوع است این افراد کاندیدای انتخابات مجلس که اکثریت شان تحصیل کرده رشته های علوم انسانی هستند و در انتخابات ادوار مجلس ثبت نام و حضور داشته و همچنان هم دارند، در حیطه و راستای سوابق و تجارب کاری خودشان مانند مسائل فرهنگی، سیاسی و یا نظامی وعده و قول نداده و نمی دهند و صرفاً با شعارهای بزرگ اجرایی خاصه در حوزه مهندسی عمران ورود کرده و می کنند. چرا؟

چرا این افراد که صاحب سوابق خدمتی مرتبط در حوزه های تحصیلی خودشان بوده و دارای تجارب ارزشمند هستند، به مردم وعده هایی در آن راستا نمی دهند؟ برای مثال چرا در حوزه های سیاسی صحبت نمی کنند و به مردم وعده نمی دهند؟ چرا در حوزه های نظامی و امنیتی نطق نمی کنند و شعار نمی دهند؟ چرا در مسائل فرهنگی و حوزوی به مردم وعده هایی نمی دهند؟

خب پاسخ کاملاً روشن و واضح است و دلیل آن این است که در شهرستان های کوچک این قبیل وعده های شعاری برای مردم جذاب نیست و رای دهندگان الحمدالله مشکلات سیاسی و فرهنگی یا نظامی ندارند بلکه بیشتر مشکلات شان در حوزه های اجرایی و عمرانی است که مستقیماً با اقتصاد و معیشت آن ها در ارتباط است. برای نمونه تکمیل و بهره برداری همین سد پلرود چه تحولات شگرفی در حوزه کشاورزی و آب شرب مردم ایجاد خواهد نمود و قطعاً رونق حوزه کشاورزی یعنی بهبود اقتصاد و معیشت کشاورزان و در نتیجه عموم مردم و اگر تکمیل سایر پروژه های اجرایی را به همین شکل بسط دهیم به نتایج بسیار جالبی در راستای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم خواهیم رسید.

و در پایان باید اظهار کنم در سال های اخیر و ایام برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه شهرستان های کوچک شاهد بوده ایم که بیشتر عزیزانی که توفیق نمایندگی مردم را بدست آوردند صرفاً با ارائه وعده های اجرایی در مورد پروژه هایی همانند سد پلرود و ده ها پروژه عمرانی دیگر که آوردن نام آن ها در این مجال نمی گنجد، در پی جلب آرای مردمی بوده اند و به این علت است که غالب افرادی که از این طریق وارد مجلس شورای اسلامی شده یا می شوند به علت آگاه نبودن به وظایف تقنینی خود و دخالت در امورات اجرایی که در حیطه وظایف شان نیست، نه تنها نتوانستند وعده های بزرگ خود به مردم را در مورد پروژه های عمرانی محقق نمایند بلکه معتقدم با فرصت سوزی و از دست دادن زمان، باعث آسیب به اعتماد عمومی شده اند.

فـرزاد دلارام

1401/01/20